Woord vooraf

Aan het bereiken van een mijlpaal, zoals het gouden jubileum van de V. V. de Kieviten op 26 februari 1982, kan niet ongemerkt voorbij worden gegaan.. Bij het samenstellen van het programma voor dit jubileumjaar werd het idee geopperd, om voor de te organiseren feestavond naast de huidige leden ook alle oud-bestuursleden en oud-trainers uit te nodigen. Na enige informatie werd hier van een lijst met namen samengesteld. Het is niet verwonderlijk, dat in een tijdsbestek van 50 jaar velen een bestuursfunctie bij onze vereniging hebben bekleed, zodat de aanvankelijk samengestelde lijst verre van kompleet bleek t e zijn. Na enig speurwerk kwamen de oude boeken van de secretaris tevoorschijn en deze bleken zo interessant te zijn, dat het huidige bestuur besloot het u nu voorliggende boekje samen te stellen, waarin de geschiedenis van onze vereniging zal worden belicht. Er is bij de samenstelling van dit boekje getracht een zo betrouwbaar mogelijk beeld te geven, doch het is niet uitgesloten dat er enkele foutjes zijn ingeslopen. Het bestuur houdt zich dan ook ten zeerste aanbevolen voor op- en aanmerkingen en eventuele aanvullingen, welke het geheel kunnen completeren. Een bijzonder woord van dank wil ik hierbij brengen aan de secretaris de heer C. Wiesnekker, die vele avonden op pad is geweest bij vele oud-leden en belangstellenden teneinde nieuwe gegevens te verzamelen en op betrouwbaarheid te controleren. Ik spreek de hoop uit, dat dit boekje zal voorzien in een behoefte, die er bij vele leden, oud-leden en hen die de Kieviten een warm hart toedragen, bestaat.

De voorzitter, R . J . Slim.

Voorgeschiedenis

Aan het begin van deze eeuw werd er ook door de dorpsjeugd van Voorthuizen tegen een bal aangeschopt, dit tot ergernis van vele ouders en inwoners, doch van een georganiseerde club was geen sprake. De eerste. aanzet hiertoe was de oprichting van de voetbalvereniging "Hercules" welke uitsluitend uit een aantal jeugdspelers bestond, doch door gebrek aan middelen en organisatie was het met deze club snel gebeurd. In de jaren '20 werd er een nieuwe aanzet genomen tot de oprichting van een voetbalclub genaamd V.V.C. (Voorthuizense Voetbal Club). Deze vereniging maakte gebruik van het veld gelegen in het Johanna bos. Ook deze vereniging was een kort leven beschoren, daar ook hier de financiën ontbraken om de benodigde materialen aan te schaffen. Het straatvoetbal bleef echter bestaan, waarbij menig burger zich beklaagde bij de toenmalige dorpsveldwachters Ploeger en Reeders. Het dorp Voorthuizen had toender tijd twee dorpsveldwachters. Dit was nl. afhankelijk van het aantal inwoners. Een aantal jongeren in Voorthuizen hadden geld ingezameld en besloten hiervoor een lederen bal aan te schaffen. Toen deze jongeren in het weiland tegenover de grote heuvel aan het voetballen waren kwam de heer Koopman langs en zei toen dat ze een voetbalclub moesten oprichten en nodigde de jongeren uit om op 26 februari -1932 's avonds in het koetshuis een vergadering te beleggen. De heer Koopman nam contact op met de heer Hotten, die in Voorthuizen als arts praktiseerde en tevens voorzitter was van de plaatselijke VVV, om de oprichting van de nieuwe club te realiseren. Aan de uitnodiging van de heer Koopman werd door· 17 jongeren gehoor gegeven en de oprichting van een nieuwe club was een feit. De naam van de nieuwe club werd op democratische wijze gekozen en zo kwam de naam Kieviten uit de bus. Niet zo verwonderlijk, als men bedenkt dat de heer Koopman eigenaar was van een groot stuk land "Koopmansgoed" geheten, hetgeen deel uitmaakte van het Kieftveen. Het woord "Kieft" werd in vroeger dagen ook gebruikt voor "Kievit". Het "Kieftveen" was nl. een groot moerasachtig gebied, dat aan het begin van deze eeuw d.m.v. ossen en slakkenmeel werd ontgonnen, doch een vrij drassig gebied bleef waar het wemelde van de kieviten. De heer Koopman zorgde ervoor, dat de "Kieviten" werden ingeschreven bij de U.P.V.B. (Utrechtse Provinciale Voetbal Bond) welke was opgericht in 1901, zodat er georganiseerd tegen andere clubs (in vroeger dagen sprak men niet van vereniging) kon worden gevoetbald

De navolgende

foto's van de zo 'voetballustige Voorthuizenaars' dateren nog uit de tijd dat de voetbalvereniging nog géén naam had. Pas in 1932 werd de naam 'de Kieviten' geboren. De heer W. Koopman van huize K.ieftveen stelde in dat jaar grond daarvoor ter beschikking.

De geschiedenis

Nu echter begonnen de problemen voor de nieuwe club pas goed, daar men niet de beschikking had over een speelveld en ook de kleding en andere materialen ontbraken. De heer Koopman heeft toen opdracht gegeven het terrein, wat nu gelegen is tegenover de "Kamphorst" om te ploegen en te egaliseren en geschikt te maken voor de voetbalsport. Verder stelde de heer Koopman geld ter beschikking om shirts, broeken en schoenen aan te schaffen. De kontributie werd gesteld op 10 cent per maand. Het geleende geld voor de aangeschafte spullen moest echter ook worden terugbetaald, zodat er toen sprake was van een dure sportbeoefening. Op zondag 28 maart 1932 was het dan zover dat er in de eerste wedstrijd aangetreden werd tegen de VV de Schaffelaar uit Barneveld. De eerste wedstrijd ging met 9-3 verloren, waarbij H. Versteeg de pech had zijn been te breken. De eerste hulp werd toen verleend door de heer Hotten, die tevens als bestuurslid was gekozen. Dit voorval betekende wel dat H. Versteeg voor de Kieviten zowel zijn eerste als laatste wedstrijd had gespeeld. De clubkleuren van de Kieviten bestonden uit groen (shirt), zwart (broek en kousen) en wit (revers op shirts). Op het toenmalige Kieviten veld werd er verkleed in een aangepast kippenhok, eveneens door de heer Koopman beschikbaar gesteld, doch andere faciliteiten zoals toiletten en wasgelegenheid waren niet aanwezig. Doordat er in de directe omgeving nog weinig clubs waren, waartegen gevoetbald kon worden, werd iedere gelegenheid om vriendschappelijk te voetballen aangegrepen getuige onderstaande foto, genomen op het Kieftveen voor aanvang van een vriendschappelijke wedstrijd van de Kieviten tegen een studentenelftal. De als voorzitter gekozen hr. Koopman maakte tevens de opstelling van het elftal, hetgeen tot onenigheden leidde, daar de keeper (Gert Koopman) volgens vele spelers op deze plaats niet erg voldeed. Dit leidde ertoe, dat men in 1934 ging spelen op een stuk weiland, eigendom van de familie Wassenaar, gelegen naast de nu nog bestaande boerderij "Welgelegen". De inmiddels lid geworden Gert Bunt, woonachtig aan de Prinsenweg, stelde een stuk grond beschikbaar gelegen achter de "Kinderkolonie", welk terrein in 1935 werd betrokken. Van dit veld heeft de Kieviten tot aan het einde van de tweede wereldoorlog gebruik mogen maken. Het ledenaantal bleef vrij constant, doch was slechts voldoende om één senioren elftal op de been te brengen. Vier jaar na de oprichting van de Kieviten en wel in 1936 was het dan zover, dat de Kieviten in hun laatste wedstrijd in Stroe tegen de "Veluwe" met 4-2 wonnen en daarmede het kampioenschap binnen haalden. Dit betekende uiteraard promotie naar de tweede klasse, maar tevens feest in het Voorthuizense dorp. Zoals het meestal gaat met promovendi kon men zich het daarop volgende seizoen redelijk redden, maar daarna zijn de prestaties in de tweede klasse danig teruggelopen, zodat men vaak de "rode-lantaarn" drager was. Uit deze jaren stamt het officiële clublied van de Kieviten: Helaas is niet bekend, wie de auteurs van dit clublied zijn. De hieronder volgende tekst dient door ieder rechtgeaard lid te worden gekend:

Krap bij kas

Het kwam zelfs zover, dat de voorzitter Henk v. Essen alle spelers verzocht één gulden mee te nemen en hij is toen in 1940 met het bijeengebrachte bedrag naar de Bond in Utrecht gegaan om de schuld aan de Bond te vereffenen en zo het voortbestaan van de Kieviten veilig te stellen. In de oorlogsjaren zijn de competitiewedstrijden meestal normaal afgewerkt met uitzondering van de laatste maanden in 1945 toen de Prinsenkamp het slagveld is geworden van de strijdende partijen en het grootste gedeelte van de Prinsenkamp is afgebrand. Ook het kleedhok van de Kieviten heeft het toen moeten ontgelden. Ditzelfde kleedhok heeft in de oorlogsjaren dienst gedaan als onderduikadres van B. de Levie, die nadien bij de Kieviten als aktief voetballer heeft gespeeld. Ook werd in dit kleedhok illegaal geslacht. Tijdens de eerste oorlogsjaren heeft men ook vriendschappelijk gespeeld, o.a. tegen een elftal van de sigarettenfabriek "Wings", waarbij de Kievitenspelers werden voorzien van sigarettten en de tegenpartij met eieren huiswaarts keerde. Na de oorlog betrok men een nieuw terrein, eigendom van de heer Daatselaar, wiens terrein halverwege de Prinsenweg was gelegen. Om de mensen van de geteisterde Prinsenkamp te helpen werd een vriendschappelijke wedstrijd gespeeld tegen een elftal van personeelsleden van het Koninklijk paleis, waarbij de opbrengst bestemd was voor de buurtvereniging "Prinsenkamp". Het eerste seizoen na de oorlog debuteerde de Kieviten in de zaterdagmiddagcompetitie, maar nadat gebleken was, dat de publieke belangstelling op de zaterdagmiddag terugliep, waardoor een bron inkomsten uit de entreegelden, die na de oorlog waren vastgesteld op 35 cent voor volwassenen en 25 cent voor kinderen, welk laatstgenoemde bedrag later werd teruggebracht tot 15 cent, wegviel, werd hiermee gestopt. De in de oorlog bij de Kieviten gekomen Amsterdammers L. Schwebke en H.F. Meerens, die voor de door hun bewezen voetbaldiensten werden beloond met voedsel, schreven enkele jaren na de oorlog een loflied opgedragen aan de Kieviten, waarvan hieronder de tekst: Het al of niet voetballen op de zaterdag is bij de Kieviten meerdere malen tijdens jaarvergaderingen aan de orde geweest. Het voetballen op zondag in vroeger dagen mag progressief lijken, doch is het in het geheel niet, daar men bedenken moet, dat voor de tweede wereldoorlog er in Nederland enkel en alleen maar op de zondag gevoetbald kon worden, daar de zaterdag een normale werkdag was en alleen de zondag als vrije dag overbleef. Pas nadat in 1939 de arbeidswetten zijn veranderd en er een vrije zaterdagmiddag kwam is het zaterdagvoetbal van de grond gekomen, mede onder invloed van sommige kerkelijke richtingen, die het zondagvoetbal openlijk afkeurden. Desalniettemin was de belangstelling van het publiek op de zondagen, vaak buiten medeweten van ouders of echtgenotes, enorm groot mede doordat in deze omgeving weinig te beleven viel. Menigeen heeft wedstrijden van de Kieviten gezien, staande op de "heuveltjes" tijdens het gebruikelijke zondagse wandelingetje.

Clubavonden, contactavonden

In het seizoen '46 - '47 werd besloten om te komen tot het houden van clubavonden, die als contact avonden de geschiedenis in zijn gegaan. Deze avonden, die eens in de maand gehouden dienden te worden, hadden tot doel de vriendschapsbanden tussen de leden onderling te verstevigen. De avonden werden gevuld met kaarten, sjoelen, dammen en andere spelletjes, waarvoor kleine prijsjes beschikbaar werden gesteld. Ook aan de jeugd werd gedacht door het organiseren van een St. Nicolaas avond, welk evenement tot op de dag van vandaag is blijven bestaan. Op de eerste St. Nicolaas-avond vond een optreden plaats van Teun Klomp en zijn makkers. Verder werd er besloten de "vloerbedekking" van het kleedhok bestaande uit zand te vervangen door tegels en wasblikken aan te schaffen. De in het leven geroepen ordedienst had tot doel alles in goede banen te leiden, indien de Kieviten hun thuiswedstrijden afwerkten. Het veld zonder omheining en het talrijke publiek, dat met de Kieviten sterk meeleefde, rechtvaardigde het bestaan van deze ordedienst volkomen, hoewel echte moeilijkheden zich zelden hebben voorgedaan. En dan niet te vergeten de terreincommissie, welke belast was met het in orde maken en houden van het Lijnen werden niet, zoals tegenwoordig gebeurt met kalk of carboleum getrokken, doch met de hand met wit zand aangebracht. Hierdoor lagen de lijnen in de loop der jaren aanzienlijk hoger dan de rest van het speelveld, waardoor sommige ballen, die ogenschijnlijk over de zijlijn zouden rollen echter weer terug of binnen het speelveld rolden. Ook moest het terrein iedere week ontdaan worden van koemest, daar de eigenaar de heer Daatselaar, hierop zijn koeien weidde. Eén van de weinigen, die in deze commissie heeft gezeten en ook daadwerkelijk vele uren op dit veld heeft geploeterd is ons oud-bestuurslid J. Burink, die hiervoor tijdens de ledenvergadering gehouden op 26 september 1966 als erelid is benoemd. De meeste leden, die na de oorlog moeite hadden de financiële touwtjes aan elkaar te knopen, konden tijdens de jaarvergadering in aanmerking komen voor bonnen voor de aanschaf van voetbalschoenen, welke door middel van loting werden toegewezen. Op 26 februari 1947 was het dan zover dat de Kieviten 15 jaar bestonden en daar dit niet ongemerkt voorbij kon gaan werd er voor de leden een variété-avond gehouden met bal na. Dit was de eerste keer, dat een jubileum naar aanleiding van het zoveel-jarig bestaan werd gevierd. In het jaar 1948 werd tijdens de jaarvergadering een ingekomen stuk van de voetbalvereniging Barneveld behandeld, waarbij deze vereniging een fusie wilde aangaan met de Kieviten om zo te komen tot één grote vereniging. De toen aanwezige leden ontvingen dit voorstel niet enthousiast, waardoor de fusie door de Kieviten werd afgewezen.

VVOP en Kieviten samengaan

In hetzelfde jaar werd een voorstel van de toen pas opgerichte voetbalclub V.V.O.P. om met de Kieviten samen te gaan resoluut door alle 32 aanwezige leden afgewezen Buiten het voetbalgebeuren om vond er nog een gebeurtenis plaats, die het vermelden waard is, nl. het bezoek dat de voorzitter Henk v. Essen samen met Mej. Weimar van de S.S.S. en Jenny Kemp (supportster van de Kieviten) in Veluwse klederdracht bracht aan de atlete Fanny Blankers-Koen bij haar terugkeer van de O.S. en haar werd voor haar prestaties een mand met Barneveldse eieren aangeboden. In het daarop volgende jaar worden de Kieviten een kleedkamer rijker, waardoor andere verenigingen behoorlijk ontvangen kunnen worden. De hierdoor ontstane kosten brachten de Kieviten in een moeilijk financieel parket, zodat geprobeerd zou worden met de heer Daatselaar overleg te plegen teneinde de helft van de opbrengst van de rijwielstalling te ontvangen. Dat er in Voorthuizen nog een voetbalvereniging speelde werd nu duidelijk merkbaar, daar het ledental terugliep en de prestaties van het le elftal terugvielen, zodat men aan het einde van het seizoen '48 - '49 op de onderste plaats eindigde. Het bestaan van de Kieviten hing dan ook in 1950 aan een zijden draad, doch door het stuwende werk van het bestuur, met name de heren H. v. Essen, G. v.d. Beek, J. Burink en D. Weymar bleef de vereniging voortbestaan.

20 jarig bestaan

Het 20-jarig bestaan van de Kieviten in 1952 werd uitgebreid gevierd. Reeds op 22 en 29 juli 1951 vond er in het kader van dit jubileum een groot toernooi plaats, waaraan in totaal 8 verenigingen deelnamen, waarbij onze vereniging op de tweede plaats eindigde. Er werd een feestcommissie benoemd, die uit 3 leden bestond, teneinde alle festiviteiten voor te bereiden. Om aan de benodigde financiën te komen organiseerde men een bazar, welke een zo groot succes werd, dat men een batig saldo van duizend gulden overhield. Op dinsdag 26 februari 1952 hield men een receptie van 4 tot 6 uur in cafe Zomerlust (het clubhuis van de Kieviten). Het bestuur werd tijdens de receptie vertegenwoordigd door de 2e voorzitter Henk Schuit, daar de 1e voorzitter Alje v.d. Kamp naar aanleiding van het gebeuren tijdens een competitiewedstrijd tegen Bilthoven door de bond was geschorst en daardoor zijn bestuursfunctie als voorzitter niet mocht uitoefenen. Op de feestavond gehouden bij de heer Galama in Hotel "de Vergulde Wagen", werd medewerking verleend door de "Keitjes" uit Amersfoort en na afloop bal tot 3 uur met medewerking van de band Jonnie Schouten, zodat deze avond zeer geslaagd genoemd mocht worden. Een maand voorafgaande aan de viering van het 4e lustrum had het toenmalige bestuur een spelregel-avond voor de leden georganiseerd. Dit naar aanleiding van de schorsingen van enkele spelers. Deze spelregel avond stond onder leiding van de heer Biezenbosch uit Amersfoort. Op 30 april 1952 namen een aantal leden, die zich vermomd hadden als zigeuners deel aan de optocht, die de oranjevereniging-Voorthuizen jaarlijks organiseert. Het daarop volgende seizoen bracht op voetbalgebied weinig spectaculairs, hoewel het niet alledaags is, dat de aanvoerder vergeten was in de bus te stappen toen de Kieviten-elf op weg waren om hun eerste competitiewedstrijd af te werken. Ook de contactavonden weden weer in ere hersteld en op de contactavond van 18 november 1952 voor leden, donateurs en belangstellenden werd het optreden van de toneelgroep, "de Voordespelers" die het toneelstuk "Blijf zitten waar je zit" opvoerde, georganiseerd met na afloop bal. Deze contactavond leverde echter geen batig saldo op, zoals was gehoopt. Reeds in de jaren '50 werden de thuiswedstrijden van de Kieviten d.m.v. raambiljetten in het dorp kenbaar gemaakt. Dat de distributie hiervan niet altijd vlekkeloos verliep was te wijten aan het feit, dat degenen, die hiermee waren belast zich niet altijd even goed van hun taak kweten. Op 15 augustus 1953 kwamen voor het eerst de "oudjes" van de Kieviten in actie en wel tegen een veteranenelftal uit Apeldoorn, hetgeen een groot succes werd. Deze wedstrijd was slechts een éénmalige gebeurtenis, zodat de veteranen vanaf de zijlijn de Kieviten-elf konden aanschouwen.

Bosneger grap

De 24e augustus 1953 is de dag, waarop de Kieviten in den lande bekendheid heeft gekregen n.a.v. de zgn. "Bosneger" -grap. Op verzoek van de "'Floralia", die haar eerste lustrum vierde, werden de verenigingen V.V.O.P. en de Kieviten uitgenodigd in het kader van de festiviteiten van de jubilerende vereniging, tegen elkaar in het strijdperk te treden. Daar de verhouding tussen beide verenigingen erg slecht te noemen was, werd het voorstel door beide verenigingen direkt afgewezen. Doch Mej. W. Schuld nam met de Kieviten kontakt op, om de alsnog doorgang te laten vinden en met medewerking van de Kieviten werd er een list verzonnen. De voetbalvereniging V.V.O.P. werd aangeschreven met het verzoek als gastheer te willen optreden van een "Bosneger"-elftal, dat in Nederland op toernee was en daar had men uiteraard wel oren naar. De Kieviten-spelers werden in Amersfoort geschminkt en van pruiken voorzien, waarna men in luxe auto's vanaf de rand van het dorp, voorafgegaan door de muziekvereniging, werd binnengehaald. De toenmalige voorzitter van V.V.O.P., die zijn toespraak reeds op papier had gezet, was volkomen verrast toen hij bemerkte, dat bij het uitstappen uit de auto's er geen "Bosneger"-elftal, maar een elftal van de Kieviten-spelers voor hem stond. Aanvankelijk wilde men niet spelen, doch op aandringen van het talrijke publiek, die de grap best konden waarderen, werd er alsnog gespeeld. De wedstrijd eindigde overigens in een 1-1 gelijkspel. Op verzoek van Elspeet heeft dit elftal ook in Elspeet geacteerd, doch na het welslagen van deze grap was de aardigheid er een beetje af.

Bosneger grap

De 24e augustus 1953 is de dag, waarop de Kieviten in den lande bekendheid heeft gekregen n.a.v. de zgn. "Bosneger" -grap. Op verzoek van de "'Floralia", die haar eerste lustrum vierde, werden de verenigingen V.V.O.P. en de Kieviten uitgenodigd in het kader van de festiviteiten van de jubilerende vereniging, tegen elkaar in het strijdperk te treden. Daar de verhouding tussen beide verenigingen erg slecht te noemen was, werd het voorstel door beide verenigingen direkt afgewezen. Doch Mej. W. Schuld nam met de Kieviten kontakt op, om de alsnog doorgang te laten vinden en met medewerking van de Kieviten werd er een list verzonnen. De voetbalvereniging V.V.O.P. werd aangeschreven met het verzoek als gastheer te willen optreden van een "Bosneger"-elftal, dat in Nederland op toernee was en daar had men uiteraard wel oren naar. De Kieviten-spelers werden in Amersfoort geschminkt en van pruiken voorzien, waarna men in luxe auto's vanaf de rand van het dorp, voorafgegaan door de muziekvereniging, werd binnengehaald. De toenmalige voorzitter van V.V.O.P., die zijn toespraak reeds op papier had gezet, was volkomen verrast toen hij bemerkte, dat bij het uitstappen uit de auto's er geen "Bosneger"-elftal, maar een elftal van de Kieviten-spelers voor hem stond. Aanvankelijk wilde men niet spelen, doch op aandringen van het talrijke publiek, die de grap best konden waarderen, werd er alsnog gespeeld. De wedstrijd eindigde overigens in een 1-1 gelijkspel. Op verzoek van Elspeet heeft dit elftal ook in Elspeet geacteerd, doch na het welslagen van deze grap was de aardigheid er een beetje af.

Een belangrijke gebeurtenis

in 1954 was het aanbod van Mej. Wilbrink, dat zij deed aan de Kieviten, om van haar een stuk bosgrond, gelegen aan de Polleveenseweg, te huren voor de prijs van 50 gulden voor de tijdsduur van 25 jaar. Dit aanbod werd door de leden gretig aanvaard en nadat men de Heidemij. had benaderd om dit stuk grond te ontbossen en voor de voetbalsport geschikt te maken, werd besloten, gezien de kosten, dit door eigen leden te laten doen. Toen men echter de bomen had gerooid kwam er bericht dat dit absoluut niet had mogen gebeuren en de Kieviten moesten toen het stuk grond opnieuw van jonge aanplant voorzien. Dit was natuurlijk een enorme tegenvaller voor al degenen, die bij het rooien van de bomen hun vrije tijd hadden opgeofferd. De kosten, die het betrekken van het nieuwe terrein met zich mee zouden brengen dacht men te dekken uit de opbrengst van een te organiseren bazar. Er werd een commissie in het leven geroepen, bestaande uit 6 heren, t.w. de heer Galama, de heer Hooghordel, de heer v. Sloten, de heer Brouwer, de heer de Nooy en de heer v.d. Maal, allen buitenstaanders van de vereniging, die deze bazar tot een succes moesten maken. Zoals dat vroeger wel meer ging met commissies werden er afzonderlijke vergaderingen gehouden, evenals de benoeming van een bestuur van deze commissie, voorzitter de heer Galama, secretaris de heer Hooghordel en penningmeester de heer v. Sloten. De bazar gehouden op 26 en 27 februari 1954 werd een groot succes en er kon een batig saldo aan de vereniging worden afgedragen, wat later nodig bleek voor de nieuwe aanplant in plaats van het gereedmaken van het nieuwe speelveld. Op uitnodiging van de Oranje-vereniging werd er op 20 april 1954 gespeeld tegen V.V.O.P. en hoewel men liever niet had willen spelen gezien de verstandhouding tussen de beide verenigingen, wilde men op het verzoek van de Oranje-vereniging toch niet afwijzend beschikken. Dat het met de Kieviten in die jaren sterk achteruit ging bleek wel uit de teruglopende prestaties en de onderlinge sfeer, waarbij het bestuur op 11 mei 1954 en bloc aftrad, zodat er een geheel nieuw bestuur diende te worden gekozen. Op de daarop volgende ledenvergadering van 7 september 1954 werd dan ook op voorstel van de heer G. Kemp besloten een artikel aan de reglementen toe te voegen met de navolgende inhoud: "Bij eventuele opheffing der vereniging de geldelijke bezittingen nog tien jaar na opheffing vast te zetten op de bank. Mocht er echter een nieuwe vereniging onder de naam Kieviten worden opgericht, dan zullen deze over de geldelijke bezittingen van de oude vereniging mogen beschikken." Gelukkig heeft het nieuw gekozen bestuur onder voorzitterschap van de heer Weymar het getij kunnen keren, zodat dit artikel niet ten uitvoer gebracht hoef- de te worden. Artikel 14 van het reglement werd eveneens gewijzigd, waarna zowel het bestuur als de leden verplichtingen hebben het veld voor aanvang van de wedstrijden in orde te maken. Voorheen lag deze verplichting alleen bij het bestuur. Het daarop volgende jaar werd de accommodatie aan de Prinsenweg verbeterd door het aanbrengen van een omheining. Door de vele blessures en ongevallen tijdens de wedstrijden opgelopen werd er door de leden geopperd of het mogelijk was hiervoor een ongevallen-verzekering af te sluiten. De heer G. v.d. Beek heeft zich toen met deze zaak belast en is er in geslaagd deze zaak te realiseren.

Tevens besloot men, dat in het vervolg de vereniging aan de leden geen voorschotten meer zou verstrekken om voetbalschoenen aan te schaffen. Wegens het vertrek van de penningmeester de heer A. Kraai naar Afrika op 23 september 1955 en het bedanken van nog twee bestuursleden werd besloten het bestuur dat aanvankelijk uit 7 leden bestond terug te brengen tot 5. De heer Kraai heeft, na zijn terugkeer, een prijzenkast, gemaakt door de heer Wijnveen, aan het bestuur aangeboden. Deze prachtige prijzenkast hangt nu nog in de kantine, waar hij plaats biedt aan vele bekers en aandenkens, welke door de Kieviten in hun lange bestaan zijn gewonnen. In dit jaar werd het eerste "Posthoorn"-toernooi afgewerkt en ook de contact-avonden werden weer in ere hersteld. De eerste avond gehouden op de "'Kamphorst" bleek zo'n succes, dat men direct daarna een commissie bestaande uit mevrouw Klaassen, mevrouw Kamphorst, de heer T. Klaassen en de heer A. v.d. Kamp benoemde om een volgende contactavond voor te bereiden, die gehouden werd in de "Vergulde Wagen". Deze avond liep echter uit op een fiasco. Door de toename van het aantal jeugdleden moesten er jeugdleiders komen en ook aan de training van de jeugd werd meer aandacht besteed. De 31e december 1956 kan als een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Kieviten worden bijgeschreven, daar er 5 leden t.w. B. Kamphorst (tevens bestuurslid); A. Kamphorst; G. Kamphorst; F.J. Kamp- horst en A. v.d. Brink geprobeerd hebben de Kieviten omver te werpen en een eigen vereniging op te richten. Gelukkig heeft het toenmalige bestuur van deze zaak vroegtijdig kennis genomen, zodat in overleg met de Bond aan deze trieste zaak een halt kon worden toegeroepen. Door het bedanken van deze 5 leden was de redactie van de "Groen-Wit Revue" ook verdwenen. Op de jaarvergadering van 15 januari 1957 werd ons trouw lid en ex-bestuurslid M. Verbrugh, die sedert de oprichting in 1932 spelend lid van de Kieviten is geweest, gehuldigd voor zijn vele werk ten dienste van de vereniging en werden hem als dank twee glaasjes op een zilveren voet door onze voorzitter H. v. Essen aangeboden. De vereniging had zich inmiddels aangesloten bij de KNVB-voetbaltoto om zo de mensen in Voorthuizen in staat te stellen een gokje te wagen en daardoor de clubkas te spekken. Er bleken in Voorthuizen heel wat goklustige mensen en onder leiding van G. v.d. Beek, H. v. Essen e.a., die voor de administratieve afwikkeling zorgden, kon gesproken worden van een schot in de roos. Het grootste probleem was altijd het wegbrengen van de formulieren naar Amersfoort, doch hier een bijzonder woord van dank aan de heer M. v.d. Top, die dit vele malen heeft verzorgd.

Het 25-jarig jubileum

dat al weer voor de deur stond werd op grootse wijze gevierd met een receptie in café "Zomerlust", waarna het avondprogramma werd gevuld door een toneelgezelschap uit Halfweg die het toneelstuk "kleine mensen worden groot" opvoerde en na afloop bal tot 3 uur met medewerking van de groep de Bajo's. De leiding op die avond was in handen van de oprichter en oud-voorzitter de heer Koopman, die tijdens de avond de bestuursleden H. v. Essen, G. v.d. Beek en D. Weymar, als blijk van waardering voor hun vele werk voor de Kieviten verricht, een attentie aanbood. Ook werden er tijdens deze avond verschillende liedjes gezongen, waarvan wij u er één niet willen onthouden. De tekst en muziek zijn gemaakt door ons oudlid J. v.d. Broek:

Op 5 december 1957

werd de Kieviten-familie opgeschrikt door het noodlottig auto-ongeval van onze penningmeester E. v.d. Burgt, hetgeen voor de Kieviten een groot verlies betekende. Mede in verband hiermede werd de competitie opgeschort tot 1 januari 1958 en ook de St. Nicolaasavond voor de jeugd kon uiteraard geen doorgang vinden. De competitieresultaten van het le elftal waren zeer matig en zo moesten er aan het einde van het seizoen degradatie-wedstrijden worden gespeeld tegen DSO en DWSU, welke wedstrijden door de Kieviten werden gewonnen met resp. 2-1 en 3-1, zodat de Kieviten zich in de 2e klasse konden handhaven. Op 23 januari 1959 werd op initiatief van de Kieviten een contactavond belegd met de naburige verenigingen Veluwse Boys, Stroe, V.V.O.P. en Rood Wit. Op deze avond besloot men voor de gezamenlijke jeugd-leden van genoemde verenigingen de film over het wereldkampioenschap voetbal 1958 te draaien. Deze op 7 februari gehouden filmavond was zo'n succes, dat men besloot de Veluwse contact commisse op te richten, hetgeen weer een bewijs was van de slagvaardigheid van het toenmalige bestuur. In het seizoen '59 - '60 is de Kieviten slechts met één elftal in de competitie uitgekomen. Voor het tweede elftal waren er te weinig spelers om een elftal uit samen te stellen. Gelukkig nam het ledental spoedig toe, zodat het daarop volgende seizoen weer normaal met twee elftallen kon worden gespeeld. Het aspiranten-elftal werd kampioen, hetgeen voor de toekomst goede vooruitzichten bood. Door het goede resultaat van de voetbal-toto kon men aan het begin van het seizoen '59 - '60 overgaan tot de installatie van een lichtmast, welke door de leden zelf werd geplaatst. Het seizoen '60 - '61 is voor de Kieviten een zeer stormachtig jaar geweest, daar er zoveel gebeurtenissen en veranderingen plaatsvonden, dat er menig keer vergaderd diende te worden. De heer Strijbis, eigenaar van een stuk grond aan de Prinsenweg, bood de Kieviten aan een stuk grond van hem te huren om daarop een nieuw terrein aan te leggen. Daar hij zijn grond niet wilde verhuren voor een termijn van minimaal 6 jaar werd er, mede gezien de kosten, die de verandering met zich mee zou brengen, van dit voorstel afgezien Tot overmaat van ramp bleek dat de heer Daatselaar kort hierna de grond, waarop het Kieviten-terrein was gelegen, verkocht had en daar de vereniging met de heer Daatselaar geen overeenkomst op langere termijn had afgesloten, was men genoodzaakt naar een ander terrein uit te zien. Toen ook de trainer de heer v. Barlingen wegens verhuizing bedankte, het eerste elftal naar de derde klasse degradeerde en de voorzitter de heer H. v. Essen zich ten gevolge van een ongeval in het ziekenhuis bevond, waren de problemen voor de Kieviten groter dan ooit. Maar de Kieviten vonden ook hier een uitweg. Na maanden overleg en zoeken kwam men uiteindelijk met de heer M. Bouw tot overeenstemming een stuk grond, gelegen aan de Baron van Nagellstraat, te huren voor de tijdsduur van 10 jaar. De huurprijs van dit terrein, waaraan nogal wat gebeuren moest was relatief hoog, daar er voor heen een pluimveebedrijf was gevestigd. Met name de heren H. Ruiter, P. v. Essen en St. Doppenberg hebben in het gereedmaken van het terrein een groot aandeel gehad.

Ook buiten het voetbalgebeuren

Ook buiten het voetbalgebeuren om werden er verschillende aktiviteiten ondernomen om de clubkas te spekken. Zo werd er in de zaal van de heer Galama een toneeluitvoering gegeven door leden, getuige onderstaande foto. Het opgevoerde toneelstuk "de Gebroeders Kalkoen" werd later nogmaals op de "Wittenberg" ten tonele gebracht.

Nieuwe locatie en accomodatie

Toen op 3 september 1961 de oprichter en oud-voorzitter de heer Koopman het veld opende met het doorknippen van een lint bleken de kosten voor het gereedmaken van het veld zo groot, dat er een gat van f 1.400,- in de begroting zat. Aanvankelijk was men van plan hiervoor een lening af te sluiten, doch de gemeente Barneveld heeft d.m.v. subsidie dit tekort aangevuld. En zo begon men het seizoen '61 - '62 met een nieuw terrein, een nieuwe trainer en een lege clubkas. Dat de spelers kennelijk nog niet aan het nieuwe terrein gewend waren bleek wel uit het feit dat het 1e elftal een nederlaag van niet minder dan 7-1 tegen Unitas leed en het 2e elftal met 12-1 het hoofd moest buigen tegen Hamersveld II. Voorafgaande aan de viering van het 6e lustrum van onze vereniging werd op 9 januari 1962 een filmavond, aangeboden door de Nat. LevensverzekeringBank, gehouden. Dit was zeer welkom, daar er door de slechte weersomstandigheden vele weken niet gespeeld kon worden. Het 30-jarig bestaan werd op grootse wijze gevierd 's Middags van 4 tot 6 uur receptie bij de heer Galama Vergulde Wagen), waarop de leden een clubvlag aanboden, doch het hoogtepunt was de uitreiking van de zilveren bondsspeld aan de heer G. v.d. Beek, als waardering van de Bond voor het vele werk door hem ten dienste van de Kieviten verzet. De bondsspeld werd hem opgespeld door afgevaardigde de heer H. Bos. Vermeldenswaard is het feit, dat één der bestuursleden zonder kennisgeving niet was verschenen, waarna de heer Baardwijk zijn plaats achter de bestuurstafel innam, zodat het leek alsof het bestuur voltallig was. Het avondprogramma, eveneens gehouden in de "Vergulde Wagen" werd omlijst door de medewerking van "The Moonlight Roses" uit Veenendaal, zodat er naar hartelust kon worden gedanst. Als afsluiting van het 30-jarig jubileum werd er na de competitie van het seizoen '61 - '62 een nederlaag- toernooi georganiseerd. In de jaarvergadering van 10 juli 1963 wordt door het bestuur een voorstel gedaan om eventueel op de zaterdag te gaan voetballen, doch door de aanwezige leden wordt dit plan niet erg enthousiast ontvangen, waarna dit voorstel op de buitengewone ledenvergadering van 15 mei 1964 weer ter sprake wordt gebracht. In verband met de gewichtigheid van deze zaak hadden alle leden een stembriefje thuis gestuurd gekregen. Na stemming bleek een grote meerderheid te zijn voor handhaving van de oude situatie, dus de Kieviten bleven op zondag spelen. Op het nieuwe veld moest ook verlichting worden aangelegd en als eerste aanzet hier toe werd er door enkele leden 80 gulden bijeen gebracht. Door eendrachtige samenwerking van de leden kon dit spoedig worden gerealiseerd In het seizoen '63 - '64 namen voor het eerst de Kieviten veteranen deel aan de competitie en wel de Z.A.C. (Zomer Avond Competitie). Deze veteranen hebben 3 seizoenen lang de kleuren van de Kieviten verdedigd. Het was niet absoluut noodzakelijk dat deze veteranen lid waren van de Kieviten, gegeven het feit dat er twee lid waren van Terschuurse Boys en één van V.V.O.P.

Het seizoen '65 - '66

heeft de Kieviten het terrein verhuurd aan de V.V. Terschuurse Boys, daar deze vereniging op dat moment niet over een veld kon beschikken. Ook werd er een nieuwe grasmaaimachine aangeschaft, hetgeen een enorme tijdsbesparing opleverde. Was men voorheen ruim 4 uur bezig met het maaien van 't gras, nu kon ditzelfde gebeuren in anderhalf uur. Ook de kleedkamers en kantine, welke uit hout opgetrokken waren, kregen een opknapbeurt. Op de vergadering van 26 september 1966 wordt de heer J. Burink, voor zijn vele werk voor de vereniging verricht, benoemd tot erelid, zodat de Kieviten twee ereleden telt . Leuk te vermelden is, dat tijdens de pauze van deze vergadering, die overigens weinig spectaculairs bracht, twee ganzen, aangeboden door de heer L. Hop, wer- den verloot, welke werden gewonnen door de heer v. Schaick. Aan het einde van de competitie '66 - '67 werden 3 leden van de Kieviten, t.w. J. Wallet, T. Doppenberg en J. Lindenberg uitgenodigd om te spelen in een Barneveldse Combinatie tegen de betaalde spelers van H.V.C. uit Amersfoort. De opbrengst van deze wedstrijd was bestemd voor de speeltuinvereniging "Bambi". Het 35-jarig bestaan werd weer op uitbundige wijze gevierd met een receptie op maandag 27 februari van 20.00 tot 22.00 uur in Hotel "Buitenlust". De jeugd kreeg een gezellige middag aangeboden op 25 februari in de zaal van "Van Harten" en op de grote feestavond van 3 maart 1967 trad het X-Y-Z cabaret op, waarna men onder leiding van de "Nightbreakers"' gelegenheid had tot het maken van een dansje. Daar het veld in een zeer slechte toestand verkeerde besloot men in 1967 het terrein grondig op te knappen door het om te ploegen en opnieuw in te zaaien. Voor aanvang van de nieuwe competitie was het terrein echter nog niet geschikt voor wedstrijden, zodat men de KNVB benaderde met het verzoek alleen uit- wedstrijden voor de Kieviten vast te stellen, welk verzoek door de KNVB werd ingewilligd. Het opgeknapte terrein werd onder grote publieke belangstelling in gebruik genomen met de wedstrijd tegen Hilversumse Boys, welke wedstrijd overigens met 2-1 verloren ging. De aftrap werd verricht door het erelid J. Burink. Tijdens de zomermaanden van 1967 ging het Tros- programma "Quiz" van start en er werd ook een aflevering vanuit het dorpshuis "Pro Rege" verzorgd, waaraan één afgevaardigde van iedere vereniging kon deelnemen. Voor de Kieviten was dit aanvoerder en keeper Cor Bronk, die gesteund door vele supporters de tweede prijs behaalde, hoewel volgens velen door een vreemde jurering hem de eerste prijs werd ont- houden. Het bedanken van G. v.d. Beek vlak voor de jaarvergadering van 20 oktober 1967 wegens enkele onverkwikkelijke gebeurtenissen sloeg bij de leden in als een bom, daar Kieviten en G. v.d. Beek als een onafscheidelijk geheel werd gezien. Gelukkig is G. v.d. Beek enkele maanden later op zijn beslissing teruggekomen zodat het bestuur weer gesterkt kon doorgaan. Tijdens het seizoen '67 - '68 vond er tijdens de wedstrijd Odi-Kieviten (4-2) iets niet alledaags plaats. Twee kinderen waren al spelend aan de aandacht van een vrouwelijke supporter ontsnapt en beland in een zwembad gelegen achter het Odi-terrein. Door de oplettendheid van de eigenaar, die het voorval met eigen ogen aanschouwde, kon een ramp worden voorkomen en de kinderen worden gered. Op de jaarvergadering van 2 april 1969 werd de heer H. Ruiter benoemd tot lid van verdienste als dank voor zijn vele werk ten dienste van de vereniging intussen werden er plannen gesmeed om te komen tot de bouw van een kantine annex kleed- en doucheruimte ter vervanging van de oude kleedruimte en consumptietent, die niet meer aan de eisen des tijds voldeed. Er werden verschillende akties gevoerd ten- einde voldoende financiële middelen te vinden om dit plan te realiseren. Ook de Gemeente zegde steun toe d.m.v. subsidie. In september 1969 werd met de bouw een aanvang genomen en op 21 maart 1970 was het dan zover dat de feestelijke opening kon plaats vinden. Het bestuur hield een receptie, welke door velen werd bezocht en overladen met geschenken voor de nieuwe kantine werd deze receptie een gezellige en geslaagde gebeurtenis. De bouwsteen-aktie, waarbij de leden "stenen" verkochten tegen de prijs van één gulden was een groot succes en de heer Bettink die de meeste stenen nl. 700 aan de man had gebracht kreeg als dank een kaartje voor een Europacup-wedstrijd van Feyenoord aangeboden, welk kaartje hij weer ter beschikking van de vereniging stelde. De bouw van het nieuwe clubhuis bracht, ondanks het welslagen van verschillende akties, grote financiële offers met zich mee en daar men nu de beschikking had over een goede accommodatie werd besloten het kleine veld te verhuren aan derden om zodoende de kosten te kunnen dekken.

Derde elftal en 40 jarig jubileum

In 1971 werd er wederom door een 3e elftal aan de competitie deelgenomen, daar er zich weer voldoende leden hadden aangemeld. Door gebrek aan spelers werd het derde elftal in 1974 weer teruggetrokken. Het 40-jarig bestaan in 1972 werd minder uitbundig gevierd dan voorgaande jubilea, maar het hoogtepunt was ongetwijfeld de benoeming van G. v.d. Beek tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau, welke onderscheiding hem werd uitgereikt door burgemeester K. v. Diepeningen tijdens de receptie in Hotel "Buitenlust” De feestavond in de zaal van “Van Harten” werd wederom een succes, waarbij H. Bettink werd "gedecoreerd" met een krans van 10 zakjes pruimtabak. Het standaardelftal, getraind door de heer J. Pluylaar, werd in het seizoen '72 - '73 kampioen, een seizoen later volgde echter weer degradatie naar de derde klasse. Het jaar 1975 was op bestuurlijk niveau een dieptepunt, daar er door het bedanken van verschillende bestuursleden nog slechts twee waren en er nodig meerdere leden bij moesten komen. Ook G. v.d. Beek bedankte in 1975 om persoonlijke redenen, waarna hij kort daarna op 53-jarige leeftijd overleed. Voor de Kieviten een groot verlies van een man, die in hart en nieren een Kieviten-man was. In de nacht van 2 op 3 januari 1976 werd tijdens een storm het dak van de kantine afgerukt. Dacht men aanvankelijk hiervoor verzekerd te zijn, later bleek dit niet het geval te zijn, waardoor men met een enorme schadepost bleef zitten. De toenmalige voorzitter/secretaris Joop v. Koot heeft toen in een uiterste poging de Gemeente benaderd voor hulp, die deze in de vorm van een subsidie heeft verstrekt. Mede door deze subsidie en de vlottende middelen van de vereniging was men in staat ook deze zaak weer tot een goed einde te brengen. Van het afgewaaide dak werd overigens een materiaalhok getimmerd.

Het seizoen '65 - '66

Het 45-jarig bestaan in 1977 werd op bescheiden wijze gevierd, met's middags een receptie in de kantine en de avond werd gevuld met dansen en tussen door een spelletje bingo. Het overlijden van J. v. Koot op 12 januari 1978 was voor de Kieviten-familie een groot verlies, want ook hij was op en top een Kieviten-man, waarop men nooit tevergeefs een beroep deed. Op vrijdag 23 juni 1978 nam T. Doppenberg, die al meer dan 25 jaar lid was van de Kieviten, afscheid als aktief voetballer in een afscheidswedstrijd tegen een elftal van oud-leden. Op de jaarvergadering gehouden op 5 juni 1979 werden de nieuwe statuten door de algemene leden vergadering goedgekeurd. Deze verandering was nodig, gezien de verplichting tot inschrijving bij de Kamer van Koophandel van verenigingen. De accommodatie van het terrein werd in het seizoen '79 - '80 danig verbeterd door het plaatsen van dugouts, vernieuwing van het hek langs het veld en niet te vergeten de opknapbeurt van de kleedkamers en douches, waarvoor de gemeente een subsidie toekende. Ook voor de aanschaf van de nieuwe lichtinstallatie, welke in 1981 door H. Bettink in gebruik werd genomen, heeft de gemeente een subsidie aan de vereniging verstrekt. Van het voetbalgebeuren van de laatste jaren valt weinig spectaculairs te vermelden, al waren er wel degelijk promotiekansen, doch helaas is de Kieviten er niet in geslaagd uit de derde klasse te komen. Wel heeft de vereniging duidelijk een groei in de breedte doorgemaakt, hetgeen blijkt uit het huidige ledenaantal, zodat de toekomst optimistisch tegemoet kan worden gezien. En zo zijn we gekomen aan de vooravond van de viering van het gouden jubileum van een vereniging, die ondanks alle hoogtepunten en tegenslagen door het doorzettingsvermogen van vele leden en bestuursleden er in is geslaagd steeds weer het Kieviten-schip varende te houden en dit hopelijk ook in de nabije en verre toekomst zullen doen.

Jeugd voetbal

Het eerste jeugdelftal van de Kieviten trad reeds in 1933, één jaar na de oprichting van de vereniging, in het strijdperk. Er werd in competitieverband gespeeld tegen elftallen van verenigingen uit naburige plaatsen. Enkele spelers van het eerste jeugdteam waren G. v.d. Beek; A. v. Engelen; Chr. Doornebal; J. Doornebal; H. Reeders; L. Jansen; A. de Vries; J. v.d. Broek en J. v.d. Broek. Leider bij dit elftal was de heer H. Burink, die dit vele jaren heeft gedaan. Evenals bij de senioren werd er bij de jeugd niet getraind. Tot zelfs enkele jaren na de oorlog heeft de Kieviten één jeugdelftal gehad. Vanaf 1946 werd de opstelling van het jeugdteam opgehangen bij café Zomerlust van Gijs Kemp. Ook de St, Nicolaasavonden voor de jeugd waren toen reeds een jaarlijks terugkerend evenement. Op 24 augustus 1952 kwam de V.V. de "Rode Zon" uit Delft vergezeld van een jeugdelftal uit Schiedam bij de Kieviten op bezoek. De gasten werden ontvangen bij de heer Kamphorst, aangezien de Kieviten zelf geen accommodatie bezaten. Na een rondleiding over de heuveltjes en de gebruikelijke vriendschappelijke wedstrijden kreeg het bestuur een fles jenever aangeboden als dank voor de geboden gastvrijheid. In het seizoen '53 - '54 durfde het bestuur het niet aan het jeugdelftal aan de competitie te laten deelnemen, daar het ledental nauwelijks genoeg was om één elftal op de been te brengen. Naar aanleiding hiervan gaat de heer B. Kamphorst zich met de jeugd bemoeien en ook de training wordt door hem verzorgd. Als gevolg hiervan kwamen in 1955 zich steeds meer welpen en aspiranten aanmelden, zodat men besluit een aantal jeugdleiders te benoemen. De eerst gekozen jeugdleiders waren A: v. Dorsen, D. Weymar en P. Stitselaar. Als trainingsavond houdt men de maandagavond aan. Het eerste kampioenschap werd behaald door de aspiranten in het seizoen '59 - '60. Door een wervingsactie in 1966 van de toen zittende jeugdleiders, T. Doppenberg, Th. de Haan en L. Hop groeide het aantal jeugdleden van 14 naar 40. Hier door werd het aantal jeugdleiders uitgebreid tot 8 man. Het veld waarop de jeugd zou gaan voetballen werd in september 1966 in orde gemaakt. Als uitwijk mogelijkheid voor het seizoen '65 - '66 kon men gebruik maken van de nieuwe gemeentevelden, maar aangezien op deze velden geen kleedkamers beschikbaar waren, heeft men van dit voorstel geen gebruik gemaakt. In het jaar 1969 vond er een grote uitloop van jeugdleden plaats naar de naburige vereniging V.V.O.P., waardoor er nog slechts 1 jeugdelftal overbleef, maar gelukkig kwam er aan deze situatie snel een einde, doordat het aantal jeugdleden weer toenam. T.g.v. het 40-jarig bestaan in 1972 wordt door de jeugdafdeling een in de clubkleuren uitgevoerd bord, dat heden ten dage aan de ingang van het terrein staat, aan het bestuur aangeboden. Het aantal jeugdleden vertoont sedert die tijd een stijgende lijn en het aantal behaalde kampioenschappen nam eveneens toe. Kampioenen werden de pupillen in 1973; de B-junioren in '79 - '80; C1 in '76 - '77 en '77 - '78 en tenslotte de E1-pupillen in '80 - '81. Door de toename van het aantal leden en de daaraan verbonden administratie werd er een jeugdsecretaris benoemd. De heer L. Grotenhuis, die dit werk heeft gedaan van 2 juni 1975 tot 7 februari 1977 werd opgevolgd door de heer H. v. Beek, die in juni 1981 aftrad als jeugdsecretaris en voor zijn vele werk op de vergadering van 31 augustus 1981 werd gehuldigd. Voordien had de heer H. v. Beek zich als bestuurslid voor de Kieviten reeds verdienstelijk gemaakt. In 1979 werd besloten de jeugdsecretaris deel uit te laten maken van het zittende bestuur, hetgeen de huidige jeugdsecretaris A.G. Jansen dan ook doet. Activiteiten buiten het voetballen om, die bij de jeugd erg goed in de smaak zijn gevallen waren o.m. het uitstapje naar Slagharen in 1975 en niet te vergeten de 4-daagse kampeerweekenden naar Wierden in '79, '80 en '81. De nieuwste en tevens de jongste spruit van de Kieviten-familie, nl. de F-pupillen zijn in 1981 van start gegaan en hebben het zelfs al gepresteerd op hun eerste toernooi, t.w. het jubileumtoernooi n.a.v. het 50-jarig bestaan op 20 februari 1982 de eerste prijs te behalen. Dat de moeite van vele leiders, trainers e.a. niet tevergeefs is geweest moge blijken uit het feit dat er momenteel 3 jeugdelftallen bij onze vereniging wekelijks in het strijdperk treden en er gesproken kan worden van een bloeiende jeugdafdeling.

Dames voetbal

In de regio Amersfoort bestond er reeds enige tijd belangstelling voor het damesvoetbal en waren er al verschillende verenigingen, die een damesafdeling kenden. Ook in Voorthuizen waren er enkele dames, die de hoofden bijeen staken en in 1972 naar het toenmalige bestuur stapten met het verzoek om ook bij de Kieviten een damesafdeling op te richten. En zo gebeurde het, dat er voldoende dames zich aanmeldden, zodat op zondag 3 september 1972 de eerste competitiewedstrijd tegen de dames van Lelystad kon worden gespeeld. De training stond in het eerste seizoen onder leiding van de heer Pluylaar, die tevens de senioren trainde. Als tussenpersoon tussen de damesafdeling en het bestuur trad mevrouw Pluylaar op. Om problemen te voorkomen bij het omkleden, daar ook de heren op zondag hun wedstrijden afwerkten, werd er een schot getimmerd, waarbij er een afscheiding werd gemaakt tussen de kleedkamers. De eerste overwinning werd behaald op 30 april 1973 in de wedstrijd tegen de dames van de V.V.B. Ook voor de dames werd er een Buitenlust toernooi georganiseerd en wel op 13 mei 1973, waarbij de dames een derde plaats behaalden. In het seizoen 1973-1974 vond er een trainers wisseling plaats, waarbij de heer H. van Eeden de training verzorgde. Helaas bleek de animo van de dames danig te tanen en zo bleven er uiteindelijk nog 6 dames over en vond het damesvoetbal van de Kieviten in 1974 z'n Waterloo. In 1979 stapten er enkele dames uit de "Bloemenbuurt" uit Barneveld naar het Kieviten bestuur om wederom een damesafdeling op te richten. Deze dames hadden reeds geprobeerd om bij S.D.V.B. onderdak te vinden, maar zonder succes. Het bestuur was gezien de ervaringen niet erg enthousiast, maar na enig aandringen werd besloten de stap tot oprichting te wagen onder de conditie, dat de damesafdeling haar eigen administratie zou regelen. Zo vonden de dames de heer J. Doppenberg bereid deze taak op zich te nemen, evenals de training. De damesafdeling, die op de zaterdagen hun wedstrijden afwerken, bestaat tot op de dag van heden uit een groep enthousiaste dames. Hopelijk zal dit enthousiasme leiden tot een langduriger bestaan van deze afdeling dan bij de eerste groep van dames het geval is geweest.

Lijst van dames

die bij de Kieviten spelen of gespeeld hebben. De namen zijn aangehouden, zoals in de Burgerlijke stand zijn vermeld, bij aanmelding als lid van V.V. de Kieviten.

P. Aipassa J. Blankenspoor A. Bloemers E. Bos G. Bos M. v.d. Brink R. Brom T. Daatselaar C. Dompselaar G. Doppenberg-Vaarkamp G. v. Essen A. v. Ginkel A. v. Ginkel J. v. Ginkel N. de Haan B. v. Harskamp E. v. Harskamp M. Heiwegen J. J a c o b s e L. Jacobse G. Kraai| R. v.d. Kuilen M.v. Meerveld J. Morren H. Muskita C. Nahamury J. Nuyten L. Oostveen T. Pauwpit T. Pluimers A. Pluylaar M. Pluylaar A. Schuurman M. Seegers P.C. Suripatty C. Tombokan G. Vermeer M. Versteeg T. Versteeg M. Vossegat P. v. Wessem P. v. Wijngaarden J. de Wit.

Bestuur

Het is logisch dat in een tijdsbestek van 50 jaar er een groot aantal bestuursleden zijn geweest. Allen hebben ze hun steentje bijgedragen tot het doen functioneren van de vereniging. Er zijn echter twee bestuursleden, die wel een zeer belangrijk stempel hebben gedrukt op het verengings leven en wel G. v.d. Beek en H. v. Essen en men kan rustig stellen dat het voortbestaan van de Kieviten voor het grootste gedeelte aan hun vele werkzaamheden ten dienste van de Kieviten te danken is. Het is niet de bedoeling andere bestuursleden, waarvan sommigen ook vele jaren zich volledig hebben ingezet voor de vereniging, tekort te doen maar iedere vereniging heeft nu eenmaal enkele markante persoonlijkheden. Het eerst gekozen bestuur bestond uit 5 leden, door de leden gekozen. Door de vele neven-werkzaamheden van de bestuurs- leden (elftalcommissie-terreincommissie-consulaat etc.) werd het bestuur later uitgebreid tot 7 leden. In 1955 werd dit aantal weer teruggebracht tot 5, maar dat bleek niet geheel te voldoen, zodat men weer tot 7 leden uitbreidde. De laatste 10 jaar bestaat het bestuur echter weer uit 5 leden. Dat het niet altijd pais en vree was in het bestuur zal niemand, verbazen, zodat men dikwijls na enkele maanden in functie te zijn geweest weer bedankte als bestuurslid. In 1975 was er zelfs een situatie ontstaan waarbij nog slechts 2 bestuursleden in functie waren. Het bestuur stelde een reglement vast, dat na de oorlog tegen kostprijs door de leden kon worden aangeschaft. Wijzigingen en/of toevoegingen van artikelen in dit reglement konden op voorstel van bestuur of leden gemakkelijk worden doorgevoerd. Toen de vereniging op 16 februari 1961 onder nr. 26 Koninklijke Goedkeuring verkreeg, waren er notarieel vastgelegde statuten. Wijzigingen in deze statuten waren alleen mogelijk middels een notariële akte. Het huishoudelijk reglement, dat min of meer een uittreksel was van de statuten, mocht geen artikelen bevatten, die in strijd zijn met de statuten. Door de Koninklijke Goedkeuring kreeg de vereniging een geheel andere rechtspositie, waardoor handelingen zoals huur-verhuur, koop en verkoop van roerende en onroerende goederen van rechtswege mogelijk werd gemaakt, zonder dat een bestuurslid hiervoor hoofdelijk aansprakelijk kon worden gesteld. Door de verandering van het verenigingsrecht in 1980, waarbij de Koninklijke Goedkeuring vervallen is, wordt men als vereniging verplicht zich te laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel. De daarvoor benodigde statutenwijzigingen, die nu geheel aan de door de overheid gestelde eisen dienen te voldoen, werd door de Algemene ledenvergadering van 5 juni 1979 bekrachtigd. Bestuursvergaderingen werden gehouden ten huize van de secretaris of één van de bestuursleden. Later is men uitgeweken naar verschillende Horeca-ondernemingen, zoals b.v. café Zomerlust, Rest. Heetmeyer, De Lindeboom en Hotel De Vergulde Wagen. Ook de jaarvergaderingen van de leden werden in voornoemde etablissementen gehouden. Toen in 1970 de Kieviten over een eigen clubhuis kon beschikken, werden vanaf die tijd de bestuursvergaderingen in het clubhuis gehouden. De frequentie, waar mee het bestuur vergaderde was afhankelijk van de omstandigheden en varieerde sterk. Ter illustratie zij vermeldt, dat de secretaris in het jaarverslag over het seizoen '52 - '53 melding maakt van 41 bestuurs vergaderingen en het schrijven van 772 aanschrijvings kaarten, 24 briefkaarten en 126 brieven. Het is onmogelijk, dat een bestuur goed kan functioneren, zonder de medewerking van de leden en als men de geschiedenis tot op heden beziet dan kan men concluderen, dat al die mensen ondanks alle tegenslagen en strubbelingen steeds weer de moed hebben gehad door te gaan om zo te bereiken, dat de Kieviten zich in Voorthuizen een eigen gezicht heeft kunnen verwerven.

Lijst van bestuursleden vanaf 26 februari 1932

H. v. Asselt C.A. v. Baardwijk G. v.d. Beek H. v. Beek J. v.d. Beek M. Beulenkamp L. Broekhuizen N. Bunt M. Burgers H. Burink J. B u r i n k E. v.d. Burgt K. v.d. Burgt O. Croiset v. Ughelen C. v. Dasler C. Dijkstra G. Doest C.M. Donkers A. Doppenberg B. Doppenberg C.G. Doppenberg St. Doppenberg T. Doppenberg C.A. v. Duinkerken J. V. Effrink D.A. v. Essen H. v. Essen C. v. Ginkel P. Grotenhuis P. Grotenhuis R. Grotenhuis L. de Haan Th. de Haan S. H e t t e m a Dr. Hoften J. v.d. Hul A.G. Jansen E. Jansen A. v.d. Kamp B. Kamphorst G. Kemp G. Knijnenburg W. Koopman J. v. Koot A. Kraai J.U. v. Loon U.A. v. Loon M.P. Nuyten B. Ottenga W. Pater H. Ruiter H. v. Schaick H. Schuit J. Schuit R.J. Slim H.L. Smit P. Stitselaar N. Verbrugh H. Versteeg E.J. Vriezen D. Weymar C. Wiesnekker

Training en Trainers

Na de oprichting in 1932 werd er gespeeld in competitie verband in U.P.V.B. (Utr. Prov. Voetbal Bond). Getraind werd er echter niet. Men was al blij met een speelveld, een trainingsveld was een absolute luxe. Bovendien was men zich niet bewust van het nut om te gaan trainen. Het aantal blessures was dan ook aanzienlijk te noemen en gebroken benen waren geen uitzondering. Geld om een betaalde kracht aan te trekken was er niet en pas na de oorlog kwam hier verandering in, omdat de spelers en het bestuur het nut van training begonnen in te zien. De eerste trainer, die bij de Kieviten heeft gediend was de heer v. Polen. Door gebrek aan belangstelling van de leden werd de training echter spoedig stopgezet en het bestuur besloot voorlopig geen wintertrainingen te houden. Na overleg op 14 december 1946 van de heer Lavell met het bestuur wordt besloten om het op nieuw te proberen. De eerste training van genoemde heer vond plaats op vrijdagavond 10 januari 1947 in de zaal van de heer Kamphorst, die deze hiervoor gratis ter beschikking had gesteld. De animo liep echter spoedig terug, waarin de heer Lavell ook geen verandering kon brengen, zodat op nieuw de training werd stopgezet. Het bestuur durfde het niet aan om opnieuw een trainer aan te stellen, daar de clubkas bij iedere poging daartoe een flinke aderlating had ondergaan, maar in 1949 is de heer Donkers, tevens bestuurslid, op eigen initiatief op dinsdagavond 7 uur alvast met trainen begonnen, het geen het toenmalige bestuur zo goed was bevallen, dat ze de hoop uitsprak, dat deze heer een volgend seizoen de training wilde gaan verzorgen. Tot aan het einde van oktober 1952 wordt er geen trainer meer aangesteld. Men vond in de persoon van de heer Aledroth iemand, die de training op zich wilde nemen, maar gezien de eerdere ervaringen en de daarbij komende kosten heeft het bestuur het niet aangedurfd een nieuwe trainer aan te stellen. Dit alles ondanks het feit, dat op iedere jaarvergadering weer dit punt uitvoerig werd besproken en de leden beloofden zich van hun goede kant te zullen laten zien. In plaats van trainingen worden er vele vriendschappelijke wedstrijden gespeeld en aan vele toernooien en seriewedstrijden deelgenomen. De penningmeester hield in de regel aan dergelijke evenementen wat centjes over, terwijl een trainer meestal een diepe duik in de buidel betekende. De oud-trainer, de heer van Polen, hervat op 23 oktober 1952 weer de training, nu echter in het zaaltje van de heer Bunt (momenteel eigendom van de heer v. Harten aan de Prinsenweg). Toen er in februari 1953 nog slechts enkele leden acte de présence gaven werd er wederom gestopt met de training. Dit leidde er echter wel toe, dat de resultaten steeds meer terugliepen en de Kieviten zowel in het seizoen ’52 - ’53 als '53 - '54 de "rode" lantaarndrager was, hetgeen echter niet automatisch degradatie betekende. Op de ledenvergaderingen werd dan besproken of men al of niet het nieuwe seizoen in de tweede of derde klasse zou blijven voetballen, doch men beloofde steeds weer beterschap, zodat men besloot het weer in de tweede klasse te proberen. Op 11 juni 1955 werd er door het bestuur een wedstrijd georganiseerd tussen Barneveld 1 en Sparta 1 op het Kieviten veld. Doel van deze wedstrijd was het spekken van de kas en om de leden te tonen wat er door middel van training kan worden bereikt. Op alle leden werd dan ook een beroep gedaan deze wedstrijd bij te wonen. In plaats van trainingsavonden werd er toen iedere donderdagavond gespeeld tegen een elftal van pensiongasten van kampeercentrum de Kamphorst. Bij de eerste wedstrijd schonk de heer Kamphorst een bal aan de Kieviten en zo zorgde hij ervoor dat zijn pensiongasten zich aan de rand van het veld konden vermaken. Op 15 januari 1957 kwam de. heer A. v.d. Flier in dienst van de Kieviten, die zijn eerste training begon op 2 mei 1957. De wintertraining werd toen gehouden in het zaaltje van Hotel de "Vergulde Wagen", die de eigenaar de heer Galama hiervoor gratis ter beschikking stelde. Aan het einde van het seizoen '58 - '59 vond er een trainers wisseling plaats en werd de heer v.d. Flier opgevolgd door de heer v. Barlingen. In het jaar 1960 kwam er een lichtmast op het veld. Deze werd met hulp van de leden geplaatst en was financieel mogelijk gemaakt door de inkomsten die de Kieviten genoot uit de voetbalpool en de opbrengst van acties door de leden hiervoor gevoerd. De trainingsfaciliteiten werden hierdoor aanmerkelijk verbeterd. Wegens verhuizing van de heer v. Barlingen werd op 10 november 1960 de heer Meyer als trainer aangesteld. Deze was als trainer bij de Kieviten een kort leven beschoren, daar hij reeds na één maand werd ontslagen. Jammer genoeg volgde aan het einde van het seizoen '60 - '61 degradatie naar de derde klasse. Vanaf oktober 1961 stond de training onder leiding van de heer Kienstra, die begin 1963 hiervoor bedankte. Zijn opvolger, de heer H. Mijnals trainde de Kieviten gedurende het seizoen '63 - '64, waarna het bestuur met de heer Luiten voor het seizoen '64 - '65 tot overeenstemming kwam. Eind 1965 gaf laatstgenoemde de trainersstaf over aan de heer P. Snijders, die als eerste als speler-trainer fungeerde en enkele jaren op deze wijze de Kieviten kleuren verdedigde. Zijn opvolger de heer Bleyenberg bleef de seizoenen '69 - '70 en '70 - '71 als trainer aan de Kieviten verbonden. De prestaties van het eerste elftal namen duidelijk toe, waarbij echter wel de kanttekening moet worden geplaatst, dat er aan het einde van de jaren zestig, door het toenmalige bestuur op een ietwat vreemde manier met de centjes werd gemanipuleerd, teneinde enkele spelers, voor de door hen aan de Kieviten verleende diensten, geld in de vorm van reiskostenvergoeding te verstrekken. Onder leiding van de heer Pluylaar, die twee seizoenen de training voor zijn rekening nam, kon in 1973 de vlag in top worden gehesen, daar de Kieviten kampioen werden en zo promotie naar de tweede klasse bewerkstelligden. Jammer genoeg volgde onder leiding van de heer v. Eeden in het seizoen '73 - '74 weer degradatie naar de 3e klasse, waarbij vermeld dient te worden, dat de Kieviten een zeer ongelukkig seizoen hadden door gemaakt In 1975 vond er wederom een trainerswisseling plaats, waarbij de heer M. Maiwald de training verzorgde. Zijn opvolger de heer L. Grotenhuis, die de Kieviten gedurende 3 achtereenvolgende jaren trainde, was de tweede trainer-speler in de geschiedenis van de Kieviten en nadat de Kieviten in het seizoen '79 - '80 door de heer C. Kunst waren getraind, ging het bestuur wederom met de heer L. Grotenhuis in zee. Deze werd opgevolgd in 1981 door de heer A. Dekker, die tot op het moment van vandaag de leiding tijdens de training op zich neemt en zich kan scharen in de rij van 17 trainers, welke zich ten dienste van de Kieviten hebben gesteld. Wat de jeugdtraining betreft heeft het bestuur geen betaalde kracht aangesteld, zoals bij vele verenigingen tegenwoordig gebruikelijk is, maar de training altijd laten verzorgen door één van de spelende leden, die zich hiervoor beschikbaar stelden. Pas in de laatste 10 jaren worden de oudere jeugdspelers (junioren) getraind door de hoofdtrainer. De bevoegdheden van de trainers was in de beginjaren niet erg groot en de elftallen werden opgesteld door het bestuur. Daarna werd er een elftalcommissie benoemd, aanvankelijk bestaande uit 3 leden, later uitgebreid tot 5. Deze leden werden op iedere jaarvergadering opnieuw gekozen door de leden. Het is te begrijpen, dat deze commissie ieder jaar weer een storm van kritiek kreeg te verduren, vooral wanneer er weer eens werd verloren en lid te zijn van deze commissie was dan ook één van de meest ondankbare baantjes, die men zich kan voorstellen. Gewoonlijk was het grootste gedeelte van deze commissie uit de toen zittende bestuursleden samengesteld. In 1967 gingen er in het bestuur stemmen op de elftalcommissie af te schaffen en deze taak zelf over te nemen. Enkele jaren daarna kwam ook hierin verandering en werd de opstelling overgelaten aan de trainer zelf, eventueel in overleg met de leider en/of aanvoerder, waardoor de trainer meer verantwoordelijkheid werd toebedeeld.

Toernooien

Toernooien en seriewedstrijden werden in vroeger dagen veelal gehouden met het doel de verenigingskas te spekken, als training voor de spelers voor aanvang van de nieuwe competitie en om de vriendschapsbanden met andere verenigingen te versterken. Een greep uit de verenigingen, waartegen jaarlijks geoefend werd zijn: Beatrix uit Hoenderloo; V.V.Z.A.; Edese Boys; VV Dodewaard; Barneveld; N.S.C.; SV Hamersveld (momenteel Roda '46) e.v.a. De wedstrijden werden meestal afgewerkt via een afvalsysteem, waarbij meerdere zondagen werd gestreden om de prijzen. Dat zich hierbij wel eens problemen op financieel gebied voordeden mag blijken uit de volgende anekdote uit het jaar 1952 toen de VV Dodewaard twee achtereenvolgende zondagen in Voorthuizen moest voetballen. Dit werd voor de clubkas van genoemde vereniging teveel, waardoor ze, jammer genoeg voor de organiserende vereniging, halverwege de week afbelden. Er werd in die tijd met een bus gereisd, waarbij alle spelers iedere keer een geldbedrag moesten betalen als tegemoetkoming in de reiskosten. Voor de Kieviten-leden was dit bedrag enkele jaren na de oorlog 40 cent, welk bedrag in de loop der jaren werd opgetrokken tot f 1,25 voor iedere uitwedstrijd, hetgeen voor menigeen een behoorlijke aanslag op de portemonnaie betekende. Ter illustratie zei vermeld, dat de contributie in de tijd van de 40 cent reiskosten-bijdrage, 60 cent per maand bedroeg. Voordien werd er gereisd per fiets of indien de reis te ver was per open vrachtwagen. Het gaat natuurlijk te ver om verslag te doen van alle toernooien en seriewedstrijden, waaraan de vereniging gedurende zijn 50-jarig bestaan heeft deelgenomen, doch er zijn twee toernooien in de geschiedenis van de Kieviten geweest, waaraan de namen van de Kieviten en Voorthuizen onafscheidelijk zijn verbonden en wel het "Posthoorn" -toernooi en het "'Buitenlust". toernooi.

Het Posthoorn-toernooi

De heer W.J.J. de Maal, eigenaar van koffiehuis de "Posthoorn" te Voorthuizen schonk in 1956 aan het toenmalige bestuur een grote beker, die zoals in de bedoeling lag als wisselbeker zou gaan dienen voor een jaarlijks door de Kieviten te organiseren toernooi. Definitief eigenaar werd de vereniging, die de wissel-beker 3 achteréénvolgende of in totaal 5 keer zou winnen. Het toernooi zou worden afgewerkt op twee zondagen, waarna het eerste toernooi plaatsvond op 31 juli en 7 augustus 1956. Winnaar werd toen de vereniging Renswoude. In het jaar 1961 heeft er geen "Posthoorn"'-toernooi plaatsgevonden, daar de vereniging niet de beschikking had over een veld vanwege de verhuizing van het veld van de heer Daatselaar aan de Prinsenweg naar sportpark de "'Gelder" aan de Baron van Nagellstraat. De "Posthoorn"-beker is achteréénvolgens gewonnen door: Renswoude - Veensche Boys - Midlandia - Kieviten - Barneveld - Barneveld en Barneveld, zodat de VV Barneveld in 1963 eigenaar werd van dit begeerde kleinood.

Het Buitenlust-toernooi

Door de heer H. Heetmeyer, eigenaar van Hotel-Restaurant Buitenlust, werden als gebaar van verbondenheid met de Kieviten twee bekers beschikbaar gesteld, voor ieder senioren-elftal één, teneinde de opzet zoals deze van toepassing was op het Posthoorn-toernooi te continueren. Ook bij dit jaarlijks terugkerend toernooi werd er gespeeld op twee zondagen. De wisselbeker kwam het eerst in handen van VV Veensche Boys in 1964 en werd toen achter eenvolgens gewonnen door: de Kieviten- Amersfoortse Boys - VVB - KVVA - Veensche Boys - Sios - de Kieviten - Scherpenzeel - Scherpenzeel - de Kieviten - Gooische Boys - de Kieviten - VVB en de Kieviten. Hiermede kwam in. 1979 de beker definitief in handen van de Kieviten.

Geen Toernooi

In 1977 heeft er geen toernooi plaatsgevonden wegens gebrek aan belangstelling van de aangeschreven verenigingen, al dient hierbij vermeld te worden dat de animo van het toenmalige bestuur om met dit toernooi door te gaan steeds kleiner was geworden, deels door de tanende belangstelling van het publiek voor dit toernooi, dat in de beginjaren uitgebreid in krantenverslagen werd vermeld, en deels door de onderlinge verdeeldheid die toen in het bestuur heerste. De laatste twee toernooien aan deze wissel- beker verbonden zijn dan ook op één zondag afgewerkt en het is toch wel een jammerlijke zaak dat een toernooi dat in beginsel zo groot was opgezet als een nachtkaars is gedoofd, hetgeen de schenker van de beker zeker tot droefenis zal hebben gestemd. Er is nog één toernooi te noemen, waar de VV de Kieviten een belangrijk aandeel in heeft gehad, nl. het "Gemeente" -toernooi. Op initiatief van de toenmalige voorzitter de heer B. Ottenga werden alle voetbalverenigingen in de gemeente Barneveld aangeschreven, om in het clubhuis van onze vereniging aanwezig te zijn om te praten over een eventueel te organiseren toernooi, het geen jaarlijks zou moeten terugkeren en waaraan alle verenigingen (10 in getal) uit de gemeente zouden deelnemen. De uitdaging werd door de Kieviten aanvaard en zo gebeurde het dat op 9 mei 1978 de Kieviten als eerste vereniging de organisatie op zich heeft genomen. Dit toernooi wordt tot op de dag van heden nog steeds afgewerkt, waarbij steeds een andere vereniging voor de organisatie zorgdraagt.

Het Cluborgaan

Het officiële clubblad van de Kieviten, was de "Groen-Wit Revue", welke een sociale functie had, zoals de meeste clubbladen nog steeds hebben. De inhoud van het clubblad werd dan ook gevuld met wedstrijdverslagen, mededelingen van huishoudelijke aard, huwelijksaankondigingen, geboorte-aankondigingen en andere voor de leden van de vereniging belangwekkende mededelingen. In 1946 werd reeds enige malen in het bestuur overleg gepleegd om te komen tot de uitgifte van een clubblad. Op maandag 9 september 1946 werd de knoop doorgehakt en er werd een redactie gevormd, bestaande uit de heren J. van Effrink; J.U. van Loon en L. Broekhuizen. Het eerste nummer zou verschijnen in oktober 1946. De kosten hieraan verbonden zouden worden gedekt door de verkoopvan losse nummers. Voor deze verkoop werden dan ook 100 exemplaren aangemaakt, die vooral bij kapper v.d. Beek aftrek vonden. De losse verkoop liep echter sterk terug, zodat er in januari 1947 geen blad verschijnt. Het blad verschijnt nog enkele malen, waarna een periode komt zonder clubblad. In 1956 verschijnt wederom de "Groen-Wit Revue". Verenigingen uit Voorthuizen konden hun aankondigingen betreffende uitvoeringen, demonstraties etc. kosteloos in het clubblad plaatsen. iedereen kon adverteren in de "Groen-Wit Revue". De kosten voor deze advertenties bedroegen: 1/8 pagina f 2,00; 1/4 pagina f 3,75; 1/2 pagina f 7,50 per plaatsing. Daar het bestuur geen garantie had betreffende de frequentie waarmee het clubblad zou verschijnen, gezien de voorgaande ervaringen, werd er betaald per plaatsing. Hieruit vloeit voort, dat de aanmaak van kaften voor de "Groen-Wit Revue" relatief duur genoemd kon worden. Er werd afgesproken, dat de verslagen voor dit blad zouden worden verzorgd door leden van de elftal-commissie of zij, die zich tijdens de ledenvergaderingen hiervoor opgaven. Van deze gang van zaken kwam in de praktijk weinig terecht, zodat iedere jaarvergadering weer het clubblad ter sprake kwam. In de redactie van de "Groen-Wit Revue" hebben de navolgende personen zitting gehad: J. v. Effrink; J.U. v. Loon; L. Broekhuizen; G. Kamphorst; B Kamphorst; Mevr. Duinkerken; Mevr. Weymar; D. Weymar. J. v. Koot en Mevr. Doppenberg- v.d. Kulk, waarvan laatstgenoemde wel een speciale vermelding mag hebben, daar ze dit werk gedurende vele jaren onafgebroken heeft gedaan, waarvoor ze dan ook in 1964 een kleine attentie van het bestuur heeft gekregen. Naar alle waarschijnlijkheid is het laatste nummer in 1968 verschenen. Het is erg jammer te noemen, dat een clubblad zoals de "Groen-Wit Revue" heden ten dage niet meer verschijnt, hetgeen als een versobering voor het verenigingsleven dient te worden beschouwd.